Coraz bardziej widać, że władze rosyjskie nie chcą ustąpić z otwartego wywierania nacisku na Ukrainy. Jednocześnie, jeśli patrzeć z rosyjskiego punktu widzenia, wrogie państwa, za jakie uważa się w Rosji kraje NATO, nigdy nie były tak blisko granic FR. Dlatego wojskowa i polityczna elita Rosji liczy na destabilizacje światową, która może sprawić, że Stany Zjednoczone byłyby zmuszone do ustępstw wobec Rosji. 

I. Ogólne założenia rosyjskiej polityki zagranicznej

12 lutego tego roku prezydent Władimir Putin zatwierdził nową „Koncepcję polityki zagranicznej Rosji”. Rosja nie wyrzeka się dążenia do wielo biegunowości świata. To pozwala mieć nadzieję, na utrzymanie własnej strefy wpływów, usankcjonowanej przez inne mocarstwa.

To, że tu się nie bierze łapówek, a ministrowie obsadzani są po wygranym konkursie wywołuje szok u przyjezdnych.

Gruzje śmiało można nazwać państwem – news makerem. W życiu politycznym żaden Gruzin nie może się nudzić. Tam jak nie wojna to rewolucja lub rozgromienie opozycji.

Gruzja stała się dla Polski i Polaków interesująca w ostatnich latach. Wiadomo: rewolucja róż, prezydent Saakaszwili przyjaźniący się z polskim prezydentem. Potem wojna z Rosją. Tym bardziej więc interesujące mogą się wydać informacje na temat politycznej sytuacji wewnętrznej w tym kraju. Gruzja akurat zmieniła konstytucję. Zyskać na znaczeniu ma premier kosztem prezydenta. Czy oznacza to zwiększoną dozę demokracji. Nie wszyscy obserwatorzy życia politycznego w Tbilisi tak uważają. Do grona sceptyków należy także jeden z najbardziej znanych tamtejszych politologów, Soso Tsiskaraszwili.

Po wojnie gruzińsko rosyjskiej świat jest jakby inny. Przynajmniej ten w wymiarze europejskim. Zachwiana została, przede wszystkim na zachodzie, wiara, że Rosja jest krajem obliczalnym i przewidywalnym. Moskwa postawiła na odzyskanie swojej strefy wpływów. Czy jej się to uda pokaże przyszłość. Ale co ma w takim przypadku robić Europa Zachodnia, cała Unia Europejska.